Ιεροκλής ο Αλεξανδρινός
| Ιεροκλής ο Αλεξανδρινός | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 4ος αιώνας[1] |
| Θάνατος | 5ος αιώνας (πιθανώς) |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φιλόσοφος συγγραφέας |
| Περίοδος ακμής | 5ος αιώνας[2] |
Ο Ιεροκλής ο Αλεξανδρινός (αρχαία ελληνικά: Ἱεροκλῆς ὁ Ἀλεξανδρεύς) ήταν Έλληνας Νεοπλατωνικός φιλόσοφος. Δίδαξε στην Αλεξάνδρεια από το 420 μέχρι και το 450 μ.Χ. Ήταν μαθητής του Νεοπλατωνικού Πλούταρχου και δάσκαλος του Αινεία από τη Γάζα και του Θεοσεβίου.
Οι θεωρίες του είναι βασισμένες στον πλατωνισμό, ενώ έχει κι εμφανείς επιρροές από τον Αριστοτέλη, τους στωικούς και το χριστιανισμό. Μεγάλο του σύγγραμμα θεωρείται το « περὶ προνοίας καὶ εἱμαρμένης καὶ τῆς τοῦ ἐφ´ ἡμῖν πρὸς τὴν θείαν ἡγεμονίαν συντάξεως». Στο οποίο προσπαθεί, να συμβιβάσει τις αντιφάσεις που είχαν, κατ' άλλους, ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης. Αν και δεν αναφέρει τους χριστιανούς ούτε μια φορά στα συγγράματά του, έχει θεωρηθεί πως τα γραπτά του αποτελούν μια προσπάθεια να εναρμονιστεί η αρχαία φιλοσοφία, και συγκεκριμένα ο νεοπλατωνισμός, με τη χριστιανική σκέψη που θα είχε συναντήσει στην Κωνσταντινούπολη της εποχής του.[3] Έγραψε επίσης, υπομνήματα στον Γοργία και στα Χρυσά Έπη του Πυθαγόρα.
Όταν ο Ιεροκλής επισκέφθηκε το Βυζάντιο, οι χριστιανοί τον μαστίγωσαν, επειδή αρνήθηκε να αποκηρύξει τις ειδωλολατρικές του θεωρίες.
Μεταξύ των ψυχικών δυνάμεων (λογικό, θυμικό, επιθυμητό), θεωρεί αθάνατο μόνο το λογικό και βάσει τις θεωρίες του νεοπλατωνισμού, διακρίνει τρεις κατηγορίες των ονομάτων: θεούς, δαίμονες και ανθρώπους. Στην περίπτωση της ηθικής, την αρετή θεωρεί το ύψιστο εφόδιο για την προσέγγιση της αλήθειας.
Εργογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Περί προνοίας και ειμαρμένης και του της εφ'ημίν προς την θείαν ηγεμονίαν συντάξεως
- Υπόμνημα στον Γοργία
- Υπόμνημα στα Χρυσά Έπη του Πυθαγόρα
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 11907497v.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ola2002158714. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2022.
- ↑ Mozley, J. R. (1911). "Hierocles of Alexandria, a philosopher". Στο Wace, Henry; Piercy, William C. Dictionary of Christian Biography and Literature to the End of the Sixth Century (τρίτη έκδοση). Λονδίνο: John Murray.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν "ΗΛΙΟΥ" - Τόμος το Αρχαίον Ελληνικόν Πνεύμα (σελ, 531) (1975)
- Βασική Παγκόσμιος Εγκυκλοπαίδεια "ΧΑΡΗ ΠΑΤΣΗ" - Τόμος 5 (σελ, 406) (1967)
- Ιεροκλής[νεκρός σύνδεσμος], Η Εγκυκλοπαίδεια του Πλάτωνα - Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού
  | Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα HHierocles of Alexandria της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
